ความหมายของคำว่า ' ค่ำ '

ความหมายของคำว่า ' ค่ำ '
ค่ำ หมายถึง น. เรียกวันตามจันทรคติ เช่น ขึ้นคํ่าหนึ่ง ขึ้น ๒ คํ่า, เวลามืดตอนต้นของกลางคืน. ว. ที่อยู่ในช่วงเวลาตั้งแต่เย็นจนถึงเวลามืดตอนต้นของกลางคืน เช่น รอบค่ำ. ก. สิ้นแสงเมื่อดวงอาทิตย์ตกดินแล้ว เช่น จวนจะค่ำแล้ว.

ค่ำคืน
น. กลางคืน.
ค้ำ
ก. เอาไม้ง่ามเป็นต้นยันไว้เพื่อไม่ให้ทรุด ไม่ให้ล้มหรือไม่ให้เข้ามา.
ค้ำคอ
ก. ทําให้อยู่ในฐานะจําใจต้องทําหรืองดเว้น.
ค้ำเงิน
(กฎ; โบ) ก. คํ้าประกันเงินกู้, พระไอยการลักษณะกู้หนี้เรียกบุคคลซึ่งคํ้าประกันเงินกู้ว่า ผู้คํ้าเงิน.
ค้ำจุน
ก. อุดหนุนให้ดํารงอยู่ได้.
ค้ำชู
ก. บํารุงให้เจริญขึ้น, พยุงให้สูงขึ้น.
ค้ำประกัน
(กฎ) น. ชื่อสัญญาซึ่งบุคคลภายนอกคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้คํ้าประกันผูกพันตนต่อเจ้าหนี้คนหนึ่ง เพื่อชําระหนี้ในเมื่อลูกหนี้ไม่ชําระหนี้นั้น.